Verhalen van cliënten m.b.t. de hypnotische maagverkleining
Laat je meenemen op reis naar de hypnotische maagverkleining die een aantal cliënten al hebben gemaakt.
Client 1
MIJN HYPNOTISCHE MAAGVERKLEINING … ?
Het eerste hypnotische maagverkleining consult
Vanmorgen was het zo ver….. in dikke mist naar Heerlen. Heerlijk om Ingrid weer te zien die ik ken van verschillende workshops en tot mijn grote vreugde ook virtuele maagbanden ‘doet’ (zo ontdekte ik op fb?) Het voelde meteen weer heel vertrouwd met haar.
Ik had van te voren een enorme vragenlijst ingevuld (2 ‘avonden’ mee bezig geweest). Vragen waarvan je meteen begrijpt waarom ze gesteld worden, maar waardoor er toch weer hele films aan me voorbij kwamen. Gevoelens weer naar boven kwamen…. leuke en minder leuke herinneringen …. AU!
Een tijdlijn gemaakt vanaf mijn geboorte. Dingen die grote impact op me hadden, zowel groot verdriet als dingen die me een enorme booz gaven. Beschrijf de situatie. Wat voelde je fysiek….emotioneel….. Ik voelde niks, want ik wilde toch niet voelen, ik heb bij zó veel situaties geen gevoel kunnen beschrijven. Ik weet van zó veel situaties dat ik het gevoel niet toe liet. Wel bij blije gebeurtenissen…dan voel ik mijn hart open springen van vreugde….
Ingrid ging me uitgebreid uitleggen hoe hersenen werken en hoe mede daardoor de virtuele maagband werkt. En waarom diëten niet werken. Ondertussen had ik genoeg vragen te stellen of schoten me allerhande dingen te binnen, met name de dingen waar ik last van heb…(bv: ik wil niet meer zo veel drinken)…Waar ik tegen aan gelopen ben in mijn leven (buiten wat ik al opgeschreven had) …. Dat schreef ze op om later te kunnen gebruiken in de behandeling. Want ja…ik wéét heus wel dat ik super ongezond eet en ja, ik weet heus wel dat ik een emotie-eter ben en een leegte probeer op te vullen.
Ik kreeg meteen al de schrik van mijn leven toen ik hoorde dat een glas wijn bij het eten niet meer kan….. niks drinken tijdens het eten, 20 minuten vóór en/of 20 minuten ná….niet tijdens…. oei oei oei….. ik vrees dat dát wel ‘een dingetje’ gaat worden….. hoewel ik al aangegeven had dat ik van mijn tempeliers gedrag af wil en ik net als vele vriendinnetjes van me lekker en gezond wil eten en zo heel af en toe eens een glaasje, niet een fles per avond en ook niet meer een pak speculaas (of een zak noten) met een 1? blikje cola (of een paar flesjes lekker sterk Belgisch bier) waar ik dan zó vol van zit dat ik ook maar niet meer ga koken ….zo….ja zó gaat dat bij mij! Wisten jullie niet he??? Weten jullie dat ook meteen!!!!! Dan maar meteen met d’n billen bloot!!
Zo hoorde ik dat ik 3 maaltijden per dag moet eten (dat doe ik al ….pfffff….) en elk hapje minstens 15x moet kauwen, het liefst doorkauwen tot het bijna vloeibaar is. Dus van nu af aan is de tijd die ik doe van hap 1 tot aan hap 2 langer dan de tijd die ik tot gisteren deed over mijn hele maaltijd! ……én …..na élke hap je mes en vork weg leggen.
Je mes en vork leg je naast……een klein bordje want ik ga van nu af aan eten van een klein bordje aangezien mijn maag wordt teruggebracht naar de grootte van een pingpongbal….. Dus van nu af aan wordt eten met mij super gezellig! Hahaha.
Een 3 gangen menu mag qua inhoud niet groter zijn dan de hoeveelheid die op een ontbijtbordje past…… zonder glas wijn….jeeeee….wát een feest….. dat gaat toch nooit werken, mezelf en mijn zwakheden kennende??? Was ik net begonnen aan “hello fresh”, zó leuk om te koken, zulke lekkere recepten. Maar omdat ik die porties sowieso al te groot vond heb ik mijn abonnement daarop maar weer opgezegd….
Bewegen ….ook zo’n item voor mij. Nee, zegt ze tot mijn grote vreugde: geen sportschool…. Gewoon 30 minuten per dag bewust bewegen. Dat kan in het bos zijn maar ook, bewust, bijvoorbeeld je boodschappen in gedeeltes de trap op sjouwen. Nou is dat in mijn geval héél raar als ik dat zou doen, maar ik begrijp de strekking van het verhaal. En ja, ik weet dat ik meer in de benen moet en ik vind het ook heerlijk als ik in het bos BEN, maar voor dat ik zo ver ben …… alle goede voornemens ten spijt…. Maandag dan maar weer??? ….. ?
De installatie
Ik ga lekker op de bank liggen. Voel me helemaal senang en doe alvast in de relax stand mijn ogen dicht, die ik tóch weer open moet doen omdat ik naar een punt in de lucht moet kijken om dan mijn oogleden heel zwaar te laten worden….nouwwww….. ik kijk omhoog en boem, daar gingen mijn oogleden, al bijna vóór dat ze haar zin uitgesproken had en wég was ik….hoewel….. ik was er nog helemaal bij. Steeds dieper en dieper……stééds dieper en dieper werd ik door haar woorden in de bank gedrukt….. Op haar vraag of ik mijn arm wilde optillen….geen bewéging in te krijgen. Ingrid tilde een arm op en die viel meteen terug. Ik kreeg jeuk aan mijn wang….. maar ik kon mijn arm niet bewegen en ….de jeuk verdween gewoon…. .
Ben ik normaliter de hele dag in mijn hoofd van alles aan het regelen… ben ik zelfs tijdens meditaties boodschappenbriefjes voor de Appie aan het maken…. ik was nu helemaal leeg in mijn hoofd, werd me dat bewust, probeerde tóch iets te bedenken ….ging niet….ik kon alleen maar bemerken dat ik niks dacht. Ingrid begint haar verhaal en ik luister en visualiseer mee…. Ik loop gezellig met haar woorden mee het ziekenhuis in ……naar de balie waar ik me meld…. naar de afdeling waar een zuster mij ophaalt en ik een groen (dat zag ik:)) operatiehemd aan kreeg en naar de OK gereden werd. Waar ik ‘narcose’ krijg, nóg verder weg zak… Waar mijn maag het bandje om krijgt en er de grootte van een golfbal overblijft…… die daarna nóg kleiner gemaakt wordt…..zo groot als een pingpongbal wordt. Daarvoor tijdens of daarna , dat ben ik alweer kwijt, is in haar hele verhaal alles gedelete (zo noem ik het maar, maar dat is een hele verkeerde uitdrukking) wat er voor zorgt dat ik een verkeerd eetpatroon heb ontwikkeld. Alle dingen die besproken zijn. Ik hoor haar zeggen wat mijn gewenst gewicht gaat worden, dat al het vet smelt en dat meteen al het overtollige vel wordt gladgestreken (nou als dát óók gaat lukken dan wil ik er nog wel 10 meer af!). Ik hoor haar zeggen dat ik bijna niet meer ga drinken en dat dat glaasje wijn misschien zelfs wel niet eens lekker meer is ….. nou…DAT zal me benieuwen!! hahaha… (en geldt dat ook voor bier bedacht ik me later met een big smile…. want het ging alleen over wijn….. escape….hahaha)….
Omdat ik het met Ingrid ook over mijn ex gehad heb, hoor ik haar ineens zeggen: ‘en kijk eens wie daar om de hoek komt (niet zo zeer mijn ex , maar ‘een’ man…..(toch Ingrid ?…. ? ) en volledig onder hypnose móest ik toch lachen…. Zaten we allebei te gieren van het lachen…..
En dan telt ze tot 5 en bij 5 ben ik weer volledig helder en aanwezig en ja hoor…… alsof er niks gebeurd is. Niet duf, niet gaperig van een andere planeet gekomen, gewoon top fit.
Over 10 dagen terug. En dan nóg een paar keer (geloof ik). Er valt nog een hoop te ‘resetten’.
Thuiskomst
De aanrecht is een puinhoop. Boodschappen en afwas. Er staat een halve fles wijn waar ik stiekem om moet lachen….. zou het écht? Maar zelfs voor tempeliers is het nog niet het juiste drankmoment. Er ligt een aangebroken zakje met stengeltjes om te dippen, eigenlijk voor morgen als de (klein)-kinders komen, maar gisteren alvast begonnen met voorproeven zeg maar en bijna automatisch gaat mijn arm die richting op en….. alsof er een glaswand tussen zit….. ik wil het pakken maar ook weer niet. Niet uit te leggen… Ik denk: ik kan het toch pakken als ik wil, dat moet ik toch zélf weten?…… Ik wil het pakken. Nee dat wil ik niet …. blijkbaar …. Niks wilskracht ….het gáát gewoonweg niet.
Ik zet maar een kop koffie…die smaakt nog net zo lekker als anders ?
Het kookmoment
Dan komt het kookmoment. Mijn hello fresh van deze week moet op dus ik kies een recept. En….. bij het koken hoort een glas wijn….. altijd….. Ik sta als een botsauto mijn aangebroken fles wijn aan te staren. WIL ik wel? Ja……Nee …. Of wél…..NEEE…Heb ik er nou écht behoefte aan? Nee. Maar mijn automatische piloot denkt: wat is nou koken zonder glas wijn er bij….. Oké, ik pak een heel klein beetje….. Dan sta ik dat beetje aan te kijken en denk: zou het nou écht niet lekker smaken??? Ehm …… nee, het smaakte écht niet. Nou was het wel een eenvoudige Chateau Lidl, maar dat was gisteren nog totaal geen probleem. Het smaakt écht niet…. 2 slokjes genomen en de rest laten staan…. Al kokend denk ik: maag met de grootte van een pingpong bal en ik sta champignons te snijden, een peer, een ui, ik kook couscous en er moet nog gemengde sla doorheen, nootjes en wat kaas…… dat is voor een wééshuis, niet voor een pingpongbal!
Het eetmoment
Ik leg keurig de HELFT van deze éénpersoonsportie op mijn boterhambordje en …oh ja…..ik moet mindfulness gaan eten….. dus niet met een bord op schoot voor de tv….. Keurig aan tafel….hapje eten in mijn mond….mes en vork naast mijn bordje parkeren, kauwen, kauwen, kauwen x 15 en meer, hapje eten in mijn mond, kauwen, kauwen, kauwen x 15 en meer…..
Ingrid zei dat het eten er zeker 20 minuten over doet om in de maag het verzadigingsgevoel te geven, ik vertraag en vertraag… Hapje in mijn mond en automatisch hapje er achter aan ….oh nee….mag niet …..bewust blijven en dan is toch mijn bord leeg. Een halve éénpersoons portie en ik denk: IK PLOF !!! Mijn pingpongbal staat op springen ….pffffff ……..
This is the first day of the rest of my …..gezonde…?…..life… Hoe fijn zou dát zijn !!!!
Ik ben benieuwd naar morgen…. Sinterklaas … verslaafd als ik ben aan speculaasjes…..
Client 2
Ik wou je even laten weten hoe het met me gaat. Tot op heden ben ik heel erg blij met mijn maagband en ben tot nu toe 7,5 kg. afgevallen. Bij de jaarlijkse diabetes controle kreeg ik te horen dat mijn glucosewaarden flink gezakt waren en dat ik, als het zo door gaat, geen medicatie meer hoef te gebruiken. Ben benieuwd. Ik luister nog elke dag naar de Mp3 en daar wordt ik heel ontspannen van. Het eten gaat ook prima en het tellen gaat automatisch.
