MCAS
Mestcelactivatiesyndroom MCAS & histamine intolerantie
MCAS voor veel mensen een zeer onbekende stoornis in het immuunsysteem waarbij er een verstoorde functie van de mestcellen is en deze overgevoelig en overactief reageren. De mestcellen gedragen zich slecht, ze zijn hyper-reagerend op niet-bedreigende prikkels zoals voedsel, geuren, fysiek of emotionele prikkels. Normaal reageren ze bij een infectie van bacteriën en virussen. Een bekende reactie van mestcellen is de histamine reactie bij hooikoorts waarbij ze reageren op pollen. De persoon voelt zich ziek door de reacties van de mestcellen (histamine afgifte) om de pollen het lichaam uit te werken. MCAS is in Amerika erkend als aandoening. In Nederland is er nog weinig over bekend terwijl het veel voorkomt.
Uit onderzoek blijkt dat zo’n 15 % van de bevolking MCAS te hebben (lichte tot ernstige symptomen). In Amerika en Duitsland zijn er zeer actieve patiëntenverenigingen. Doordat het zo weinig bekend is in Nederland bij artsen, zorgverleners en patiënten, lopen mensen met MCAS jaren te dokteren en hebben zij veel artsen en therapeuten bezocht zonder resultaat en zonder gehoord te worden.
De patiënt krijgt vaak een label van ‘prikkelbare darm syndroom’ of het label psychische aandoening en hypergevoeligheid. Mensen met MCAS geven aan ziek te worden, van bijna alles dat ze eten. Vaak worden ze door de diversiteit en veelheid aan niet meetbare klachten niet gelooft noch serieus genomen. Histamine is één van de chemische stoffen die overmatig vrijkomt vanuit de mestcellen bij MCAS, daardoor zijn er veel histamine gerelateerde symptomen.
Het is een slecht begrepen aandoening die chronisch zich uit in aanhoudende of terugkerende klachten of toenemende, afnemend en langzaam verergerend. Steeds meer kinderen hebben al MCAS en volwassenen die achteraf zeggen al jaren rond te lopen met de MCAS-klachten. De mestcellen geven bij een trigger, (vaak meerdere triggers) grote hoeveelheden chemische stoffen af (mediatoren) waarvan histamine er één van is. Vaak denken mensen een histamine intolerantie te hebben omdat ze reageren op bijvoorbeeld oude kaas, schimmelkaas, rode wijn, chocolade, spinazie en veel voedingsmiddelen meer, met een rood hoofd, slecht slapen en onrust en dan blijkt het MCAS te zijn. Het belangrijkste verschil tussen histamine en MCAS is, dat bij MCAS de mestcellen meerdere ontstekingsmediatoren afscheiden, waarvan histamine één belangrijk is maar niet de énige. Er zijn veel gezondheidsklachten die kunnen wijzen op MCAS. Doordat mestcellen (immuun cellen) in het slijmvlies van álle organen en álle systemen voorkomen kunnen de reacties heel divers zijn van maag/darmklachten (opgeblazen buik tot buikpijn) tot longklachten, hartkloppingen, blaasklachten en huidaandoeningen en vele meer.
Histamine intolerantie is één aspect van MCAS maar niet iedereen met histamine intolerantie heeft MCAS. Histamine-intolerantie, tegenwoordig BAI geheten biogene amine intolerantie of histamine belasting, is het optreden van symptomen als gevolg van histamine in de voeding door het onvermogen deze af te breken. Het DAO-enzym in de darm wat histamine afbreekt is onvoldoende, daardoor ontstaat er een opstapeling ‘de emmer loopt vol’ met klachten tot gevolg. Zo zijn er meerdere oorzaken van BAI.
Een juiste MCAS-diagnose is moeilijk te stellen omdat de uitslagen van bloed-, urine e.d. vaak geen afwijkingen laten zien. Er is een specialist op het gebied van MCAS nodig om de juiste onderzoeken aan te vragen en deze goed te interpreteren.
De symptomen van MCAS kunnen op verschillende organen zich uiten zoals:
-maag en darmen
-ogen, neus, keel
-huid /eczeem
-hart en bloedvaten
-longen
-hormonen.
Dat maakt de diagnosestelling ook zo lastig!
De allereerste stap signaleren dat er sprake kan zijn van mestcelhyperactiviteit. In mijn praktijk maak ik gebruik van een specifieke anamnese om dit te signaleren waarbij ik gebruik maak van ontwikkelde checklisten en praktijkervaring en analyseren van de gegevens en onderzoeken die er zijn geweest. Eventueel worden er nog specifieke onderzoeken door mij voorgesteld. Mijn ervaring is dat de meeste mensen met MCAS al veel trajecten en onderzoeken hebben gehad en de uitslagen vaak geen afwijkingen aan hebben getoond.
“De eerste stap naar gezondheid is herkennen van de factoren die van invloed zijn op je gezondheid en daarmee vervolgens aan de slag te gaan.”
Indien aanvullend verzekerd wordt een gedeelte van het bedrag vergoed.
